Ilse en ik zijn beiden in Dordrecht geboren.  In 2000 kregen wij de mogelijkheid ons droomhuis aan de Wolwevershaven te kopen.

Kort na de aankoop vertrokken wij op huwelijksreis naar  Venetië. Een bezoek aan Murano mocht natuurlijk niet ontbreken. De eigenaar van het hotel waar wij verbleven regelde een snelle watertaxi en reeds na enige minuten zetten wij voet aan wal op Murano. Toen wij het eiland wilden gaan verkennen moesten wij echter eerst door een winkel lopen; “ontsnappen” bleek schier onmogelijk! Omdat wij net ons huis hadden gekocht waren wij op zich best geïnteresseerd in mooie glasproducten om het huis op te sieren.

Wij hadden ons voorgenomen om het huis zoveel mogelijk in authentieke staat in te richten. Het pand is weliswaar in 1649 gebouwd maar rond 1780 is er een ronde “Maaskamer” aangebouwd, die een prachtig uitzicht biedt op het drierivierenpunt waar de Oude Maas, de Noord en de Merwede samenkomen.

De rest van het huis is in dezelfde periode vernieuwd in de Lodewijk XVI-stijl, die toen in de mode was. Het leek ons een goed idee om als contrast een moderne kroonluchter in Venetiaanse stijl in de Maaskamer op te hangen. Al speurend in de “snoepwinkel” vonden wij een prachtig exemplaar in de kleur amethyst.

Verderop in de winkel kwamen we nog twee andere fraaie exemplaren tegen, die thans de beide voorkamers van het huis.

Ondertussen gingen wij onverdroten voort met het verzamelen van meubels en schilderijen, die bij de stijl van het huis passen. Later werd het verzamelgebied uitgebreid met gebruiksvoorwerpen uit de periode rond 1800, hetgeen Ilse de uitspraak ontlokte: “we gaan er geen museum van maken…”

In het najaar van 2011 was het echter zover en verhuisden wij met ons gezin naar een andere woning en was de start van het Dordts Patriciërshuis, museum aan de Maas een feit. Terug nu naar de kroonluchters! In toenemende mate krijgen wij commentaar van interieurhistorici dat zij van mening zijn dat deze volgens hen niet passen in het 18e eeuwse interieur. Net toen we er aan dachten deze te vervangen door historische exemplaren werden wij benaderd door het Dordrechts museum met de vraag of wij mee wilden participeren met een tentoonstelling over hedendaagse glaskunst uit Venetië.

En zo is de cirkel, net als de Maaskamer weer rond!

(*) Bewerking van een artikel dat is verschenen in de Jaarkroniek 2015 van “De Poorters van Venetië”